Η πρακτική “Freeze all” αναφέρεται στην κρυοσυντήρηση όλων των εμβρύων που προκύπτουν από μία θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης και η μεταφορά τους σε μεταγενέστερο κύκλο.
Το πρώτο μωρό που γεννήθηκε από επιτυχημένη προσπάθεια κρυοσυντήρησης εμβρύων, ήταν η Zoe Leyland το 1984. Έκτοτε, η εξέλιξη στη τεχνικής της κρυοσυντήρησης, η υαλοποίηση (vitrification) που χρησιμοποιείται σήμερα, έκανε δυνατή τη κρυοσυντήρηση ωαρίων και εμβρύων που έχουν επιβίωση μετά την απόψυξη τους σε ποσοστά περίπου 98% χωρίς να υπάρχει ο φόβος δημιουργίας κρυστάλλων πάγου και δίνει ποσοστά εγκυμοσύνης παρόμοια με αυτά των φρέσκων εμβρύων.
Εξερευνώντας συνεχώς νέες μεθόδους για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητας της θεραπείας της εξωσωματικής και χάρη στην εξελιγμένη μέθοδο της κρυοσυντήρησης των εμβρύων, αναπτύχθηκε η πρακτική «Freeze all».
Όπως είναι γνωστό, η επιτυχία για την εμφύτευση του εμβρύου βασίζεται στον τέλειο συγχρονισμό μεταξύ εμβρύου και δεκτικότητας της μήτρας.
Η αύξηση των ορμονών όμως που προκαλείται κατά τη διέγερση των ωοθηκών, ενδέχεται, σε κάποιες γυναίκες, να επηρεάζουν τη δεκτικότητα της μήτρας
Για να αποφευχθεί η τυχόν αρνητική επίδραση στη μήτρα, η πρακτική του «Freeze all» προτάθηκε σαν εναλλακτική λύση. Δηλαδή ο διαχωρισμός της θεραπείας και η μεταφορά των εμβρύων όταν το ενδομήτριο δεν θα έχει επηρεαστεί από υψηλά επίπεδα ορμονών και θα είναι περισσότερο δεκτικό.
Πραγματικά, πολλές μελέτες έδειξαν ότι η πρακτική αυτή δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα. Έχει επίσης ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο από το σύνδρομο της υπερδιέγερσης των ωοθηκών και αποτελεί την μόνη επιλογή για τις γυναίκες που κάνουν προεμφυτευτικό γενετικό έλεγχο των εμβρύων τους στο στάδιο της βλαστοκύστης.
Υπάρχουν όμως και κάποια μειονεκτήματα. Ο χρόνος μέχρι την επίτευξη της εγκυμοσύνης είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες που κάνουν εμβρυομεταφορά σε μεταγενέστερο κύκλο, όπως επίσης αυξάνεται και το κόστος της θεραπείας.
Δημιουργήθηκε εύλογα το ερώτημα εάν η πρακτική του «Freeze all» αυξάνει τα ποσοστά κυήσεων σε όλες τις γυναίκες και εάν θα πρέπει να ακολουθείται σε όλες τις περιπτώσεις.
Μεγάλες δημοσιευμένες μελέτες μας δίνουν απαντήσεις.
Η πρακτική «Freeze all» δίνει σημαντικά καλύτερα ποσοστά εγκυμοσύνης σε σύγκριση με τη μεταφορά φρέσκων εμβρύων σε γυναίκες που έχουν δώσει περισσότερα από 15 ωάρια κατά τη διάρκεια της ωοληψίας τους.
Σε γυναίκες όμως που έχουν φυσιολογικό κύκλο περιόδου, όπως και στις γυναίκες που κατά την ωοληψία τους δίνουν λιγότερα ωάρια, τα ποσοστά κύησης μεταξύ μεταφοράς κατεψυγμένων και φρέσκων εμβρύων δεν έχουν διαφορά.
Συνεπώς, η πρακτική του «Freeze all» δηλαδή η κατάψυξη όλων των εμβρύων και η μεταφορά τους σε μεταγενέστερο κύκλο δεν αυξάνει ούτε τα ποσοστά κυήσεων ούτε και τα ποσοστά γεννήσεων σε όλες τις γυναίκες. Είναι η προτιμώμενη επιλογή σε κάποιες περιπτώσεις όπως σε γυναίκες που δίνουν πολλά ωάρια και όταν υπάρχει κίνδυνος υπερδιέγερσης ωοθηκών, αλλά δεν πρέπει να γίνεται καθολική εφαρμογή της πρακτικής σε όλες τις γυναίκες που κάνουν τη θεραπεία της εξωσωματικής.
Ο χρυσός κανόνας στη θεραπεία της εξωσωματικής γονιμοποίησης παραμένει η μεταφορά φρέσκων εμβρύων και η κρυοσυντήρηση μόνον των εμβρύων που απομένουν μετά την εμβρυομεταφορά.
Η κάθε γυναίκα είναι διαφορετική και πρέπει να υπάρχει εξατομικευμένη αντιμετώπιση στην κάθε περίπτωση.
,
