Σε ορισμένες περιπτώσεις, είτε γιατί ο σύζυγος/σύντροφος δεν παράγει καθόλου σπέρμα και επομένως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επίτευξης εγκυμοσύνης με άλλη μέθοδο (ICSI, βιοψία όρχεως κ.λ.π.), είτε γιατί υπάρχει κάποια γενετική ανωμαλία η οποία είναι δυνατόν να μεταφερθεί στα παιδιά του, εάν γίνει χρήση του σπέρματός του, χρησιμοποιείται σπέρμα δότη από Τράπεζα Σπέρματος.

Στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες χώρες, υπάρχει Νομοθετικό Πλαίσιο, το οποίο θέτει αυστηρές προϋποθέσεις για τη δωρεά σπέρματος. Το άρθρο 1460 ν 3089/2002 κατοχυρώνει την ανωνυμία των Δοτών και το άρθρο 8 ν 3305/2005 θέτει τις προϋποθέσεις για την διάθεση αυτού από τις τράπεζες σπέρματος.

Για την επιλογή και για τις εργαστηριακές εξετάσεις στις οποίες υπόκεινται οι δότες σπέρματος, εφαρμόζονται οι οδηγίες και οι κανονισμοί του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως αναφέρονται στις οδηγίες 2004/23/ΕΚ για την θέσπιση προτύπων, ποιότητας και ασφάλειας για την δωρεά, την προμήθεια, τον έλεγχο, την επεξεργασία, τη συντήρηση, την αποθήκευση και την διανομή ανθρώπινων ιστών και κυττάρων. Οι οδηγίες έχουν δημοσιευτεί στο προεδρικό διάταγμα 26/2008 – ΦΕΚ 51/Α΄/24.03.2008.

Η επιλογή του δότη από την τράπεζα σπέρματος γίνεται βάσει των φαινοτυπικών χαρακτηριστικών και τις ομάδες αίματος του ζευγαριού.

Δείτε επίσης:

Νομικό πλαίσιο – Δωρεά σπέρματος